Hond op kantoor veroorzaakt allergische reactie bij werkneemster: ernstige verwijtbaarheid werkgeefster

Afgelopen december mocht de kantonrechter een beslissing nemen in een bijzondere zaak met in de hoofdrol een accountantskantoor, een assistent accountant en een hond.[1]

Wat was er aan de hand? De directeur van het accountantskantoor nam vaak zijn hond, een Husky, mee naar zijn werk. De assistent accountant die ook werkzaam was bij het kantoor gaf aan voor honden allergisch te zijn en meldde zich ziek. Na verschillende onderzoeken door arbeidsdeskundigen en artsen blijkt dat de assistent accountant inderdaad allergisch is voor de hond, maar dat ze ook een aantal andere ernstige allergieën heeft. De directeur blijft echter zijn hond meenemen naar het werk.

De assistent accountant verzoekt daarom de kantonrechter om de arbeidsovereenkomst met het kantoor te ontbinden onder toekenning van de transitievergoeding en een billijke vergoeding. Als grondslag geeft ze aan dat ze gezondheidsklachten krijgt van de hond die sinds december op de werkvloer aanwezig is. Aangezien het kantoor niet de arbeidsomstandigheden aanpast, is mevrouw gehinderd in de uitvoering van haar werkzaamheden. Dit heeft geleid tot een arbeidsconflict tussen partijen. Van de assistent accountant kan niet langer verwacht worden dat zij het dienstverband voortzet.

De kantonrechter is het eens met de assistent accountant en ontbindt de arbeidsovereenkomst. Het accountantskantoor moet €840 aan transitievergoeding en €2.500 aan billijke vergoeding betalen. De kantonrechter geeft hierbij aan dat een werkgever gehouden is zorg te dragen over een gezonde werkomgeving voor de werknemers. Het meenemen van een hond op kantoor is geen algemeen normaal gebruik. Bovendien was de hond nog niet op kantoor toen werkneemster er kwam werken. De directeur had de hond dan ook thuis moeten laten.

Uit deze zaak blijkt dat werkgevers rekening moeten houden met de arbeidsomstandigheden binnen een bedrijf. Dit betekent dat de werkgever stappen moet zetten om ziekte bij werknemers te voorkomen. Voor de hondenliefhebbers is er nog hoop. Het ging in deze zaak om het fulltime meenemen van een hond. Een enkele keer zou wel mogelijk zijn.

[1] Zie Rechtbank Rotterdam 15 december 2016.